Czerpią energię ze strachu. Jak rozpoznać osobę autorytarną?

W psychologii autorytaryzm rozumiany jest jako pewna charakterystyczna postawa wobec świata i ludzi. Samo pojęcie wprowadził Erich From, który w swojej teorii mówił o charakterze autorytarnym , który jest charakterystyczny dla osób o słabym ego. Te osoby mają poczucie niższości, a z drugiej strony żądzę władzy. Podporządkowują się autorytetom, ale tłumią uczucie nienawiści do nich.

Osobowość autorytarną cechują uprzedzenia, potrzeba dominacji, cynizm, podwójna moralność, nietolerancja, ogólna wrogość. Osoba o wysokim poziomie autorytaryzmu oczekuje, że wszyscy będą ich przestrzegać. Świat spostrzega przez pryzmat stereotypów, widzi go jako zagrażający. W efekcie takiego sposobu myślenia ludzie o wysokim poziomie autorytaryzmu są bardziej podatne na myślenie paranoiczne i spiskowe teorie zdarzeń.

Osobowość autorytarna i jej cechy

Theodor Adorno, niemiecki filozof i socjolog mówił, że osobowość autorytarna to zespół powiązanych ze sobą cech tj. konwencjonalizm i agresja wobec tych, którzy odrzucają konwencjonalne wartości, bezkrytycznie podporządkowanie się autorytetom. W swojej teorii zakłada, że źródłem autorytaryzmu są konserwatywne metody wychowawcze, z których otrzymuje się surową dyscyplinę, zwłaszcza rola ojca i kary za niepożądane zachowania. Okazywanie miłości uzależnia się tego, czy dziecko bez reszty podporządkowuje się rodzicom. Prowadzi to do wrogości wobec rodzica, która wyparta przenosi się na inne “bezpieczne” obiekty, np.: mniejszości narodowe.

Robert Altemayer, definiował autorytaryzm jako połączenie trzech postaw: konwencjonalizmu, autorytarnej agresji i autorytarnej uległości. Według niego to również wymiar osobowości. Wg. niego do ukształtowania się autorytarnej agresji potrzebne są dwa zjawiska równocześnie. Po pierwsze przeżywanie negatywnych emocji, takich jak: złość, zazdrość, co prowadzi do wrogich i agresywnych zachowań. Po drugie postrzegania świata jako miejsca zagrażającego, co prowadzi do osłabienia moralnych i społecznych hamulców do wyrażania tej wrogości i agresji.

Współcześnie samo zjawisko nie jest rozumiane jako wymiar osobowości, lecz jako pewne sądy i przekonania o charakterze autorytarnym, np.: to, że podporządkowanie się autorytetom jest konieczne.

“Dlaczego jesteś taka cicha?”. 8 dowodów na to, że introwertyk to silna osoba

Introwertycy stanowią od jednej trzeciej do jednej drugiej całej populacji, oznacza to, że jedna na dwie lub trzy osoby, które znasz, jest introwertykiem. Nie wiem, jak wy, ale ja kocham introwertyków. Może dlatego, że sama jestem ekstrawertyczką. To ludzie o głębokiej mocy, raczej nie robią nic pochopnie, jest w nich wrażliwość i ostrożność. Czasem niepotrzebnie czują się słabsi, mnie zauważani, zamknięcie przed światem, a do otwarcia i ujawnienie potrzebują jedynie czasu i delikatności. Oto 8 dowodów, że spokojne podejście do życia introwertyków stanowić może największą siłę.

1. Spokojny temperament to ukryta supermoc.
2. O tych, którzy lubią stan zamyślenia, refleksji, milczenia, powinno mówić się “myśliciele” zaciekawieni tym, co wewnątrz.
3. Większość wielkich, oryginalnych idei rodzi się w samotności.
4. Introwertyk lubi towarzystwo innych, ale też lubi spędzać czas sam.
5. Introwertyk i ekstrawertyk są dla siebie niczym yin i yang – kochają się i potrzebują nawzajem.
6. Lider to niekoniecznie cheer-lider.
7. Delikatność to zaleta. Gandhie mawiał: “Postępując delikatnie, możesz wstrząsnąć całym światem”.
8. Jung mawiał, że nikt nie jest wyłącznie introwertykiem albo ekstrawertykiem. Wielu introwertyków twierdzi, że kiedy znajdują się w towarzystwie bliskich przyjaciół lub dyskutują na jakieś naprawdę interesujące ich tematy, zachowują się bardziej jak ekstrawertycy.

Polecana książka: “Cicha siła introwertyków” Susan Cain